"Chodzili po moim starym drewnianym domu niczym po muzeum, z nabożeństwem dotykając ścian. Kobieta przytuliła policzek do pożĂłłkłego ze starości świerkowego bala. - Ściany w pani domu mĂłwią - zawyrokowała. Uśmiechnęłyśmy się do siebie i było w tym pełne porozumienie. Spytała mnie, czy mieszkam tu na stałe, a ja nagle nie potrafiłam odpowiedzieć. Gdzie naprawdę mieszkam? Gdzie jest mĂłj dom? Czy znowu stał się domem przenośnym, jak w dzieciństwie?". W autobiograficznej opowieści Maria Nurowska, jedna z najbardziej poczytnych polskich pisarek, wraca do domĂłw swojego życia - od utraconego raju ojcowskiej leśniczĂłwki, poprzez kolejne tymczasowe przystanie, aż do wymarzonego siedliska w polskich Tatrach. Wizyty w ukochanych miejscach z przeszłości to także spotkania z duchami: barwnymi postaciami z historii rodzinnych, nieżyjącymi już przyjaciĂłłmi, a także pierwowzorami bohaterek jej pĂłźniejszych powieści i, co najważniejsze, sobą samą, niestrudzenie poszukującą własnego miejsca na ziemi.